De voorwaarde om onze kernopdracht te kunnen uitvoeren is dat we er in slagen een effectieve opvoedings- hulpverleningsrelatie aan te gaan met elke jongere en zijn/haar ouders/gezin/voogd.  Het is onze opdracht en verantwoordelijkheid om telkens weer een unieke en authentieke hulpverleningsrelatie te realiseren met hen.

Zoals binnen iedere opvoedingsrelatie vinden we vier even essentiële condities:

  • zorg voor verbinding,
  • confrontatie vanuit betrokkenheid,
  • voortdurende afstemming op de wezenlijke noden en
  • respectvol sturen naar meer zelfsturing

Daarnaast moeten we als hulpverleners ook durven accepteren dat sommige dingen “zijn wat ze zijn”. Verandering en groei zijn onlosmakelijk verbonden met aanvaarding van wat er (niet) mogelijk is, door zowel hulpverleners als jongeren.